Podatek od spadków i darowizn mieszkania

Jeżeli dojdzie do nabycia mieszkania w drodze dziedziczenia lub darowizny, prawo podatkowe przewiduje odmienne regulacje w kilku szczególnych przypadkach.

Zacząć należy jednak od podziału na grupy podatkowe, które w różnym stopniu podlegają obowiązkowi podatkowemu.

Zerowa grupa podatkowa czyli członkowie najbliższej rodziny: małżonek, rodzice, dziadkowie, dzieci, wnuki, pasierbowie, ojczym, macocha i rodzeństwo.

I grupa podatkowa: teściowa, teść, zięć i synowa

II grupa: dalsi krewni

III grupa: osoby nie związane rodzinnie, lub spowinowaceni

Podatek jest determinowany od tego czy przysporzenie mieszkania nastąpiło w obrębie danej grupy (np. z ojca na syna w zerowej, lub z ojca na syna brata w drugiej). W najlepszej sytuacji jest grupa zerowa, która została obdarowana brakiem obowiązku podatkowego. Warunkiem jednakże jest zgłoszenie stosownej deklaracji w terminie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się postanowienia o nabyciu spadku, lub od aktu poświadczenia dziedziczenia, lub od dnia dowiedzenia się o spadku. I to wszystko pod rygorem nie przyznania zwolnienia. W przypadku darowizny sytuacja jest prostsza, ponieważ musi ona nastąpić w formie aktu notarialnego, a notariusz jest zobowiązany do powiadomienia o fakcie darowizny odpowiedni urząd skarbowy w naszym imieniu.

Tego komfortu nie doświadczają pozostałe grupy. Podatek płaci się według specjalnej skali, w której płaci się od nadwyżek nad kolejnymi progami wartości przysporzenia. Generalnie im jest ono bardziej wartościowe tym większy procent podatku. I tak, biorąc pod uwagę typowe wartości lokali, w 1 grupie zapłacimy 822 zł 20 gr i 7% nadwyżki ponad 20 556 zł, w 2 grupie 1644 zł 50 gr i 12% od nadwyżki ponad 20 556 zł a w 3 grupie 2877 zł 90 gr i 20% od nadwyżki ponad 20 556 zł. Jak widać mogą to być porażające kwoty. Ich wartość może ulec zmniejszeniu przez uwzględnienie obciążeń spadku/darowizny (np. długi ciążące na mieszkaniu), oraz odlicza się od wartości kwoty wolne – dla każdej grupy inne. Generalnie podatek zostanie naliczony przez Urząd Skarbowy na podstawie danych z przesłanej deklaracji.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn, przewiduje jeszcze jedno zwolnienie, charakterystyczne tylko i wyłącznie dla przekazanych lokali mieszkalnych. Zwalnia ona w ramach 1 grupy podatkowej z daniny za mieszkanie czy dom, uzyskanych w drodze darowizny lub spadku. W ramach 2 grupy zwolnione są lokale, które zostały przekazane w spadku lub zapisie testamentowym. Podobnie w 3 grupie pod dodatkowym warunkiem, że przez 2 lata sprawowało się opiekę nad spadkodawcą (potwierdzone notarialną umową i stanem zdrowia podopiecznego).

Mieszkaniowa ulga podatkowa została jednak obłożona dodatkowymi wymogami:

- powierzchnia lokalu mieszkalnego do 110 m2 (w przypadku przekroczenia płaci się podatek od nadwyżki metrażu)

- beneficjent ulgi nie może być właścicielem mieszkania lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, albo zbędzie te prawa na rzecz zstępnych w ciągu 6 miesięcy od złożenia zeznania.

- osoba musi mieć miejsce stałego pobytu w Polsce a nie jest przy tym najemcą lokalu, lub rozwiąże umowę w ciągu 6 miesięcy od deklaracji podatkowej.

- będzie zamieszkiwać w nabytym lokalu wraz z meldunkiem na pobyt stały, przez 5 lat od daty złożenia zeznania lub umowy darowizny, lub od dnia rozpoczęcia zamieszkiwania, zgłoszonego w przeciągu roku.

Ponadto nabyte w ten sposób mieszkanie nie może zostać sprzedane przed upływem 5 letniego terminu, chyba że w ciągu dwóch lat uzyskane pieniądze zostaną wydane na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych.

Partner materiału: https://www.notariusz-wajda.pl