Obecnie nie każdy niewypłacalny konsument może liczyć na ogłoszenie swej upadłości. Ale ten gorzki przywilej nie oznacza też umorzenia wszystkich długów. Poniżej znajdziesz krótki poradnik, dotyczący upadłości konsumenckiej. Przeczytaj go koniecznie!
Na czy polega upadłość konsumencka i jakie kryteria należy spełnić?
Zacznijmy od tego, że od kwietnia 2009 r. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które nie są w stanie spłacać swoich długów, mogą raz na 10 lat ogłosić upadłość. Oczywiście nie uwolnią się przez to od całości zobowiązań, ale dostają możliwość rozłożenia ich spłaty w czasie tak, by jednocześnie zapewnić byt sobie i swojej rodzinie. Jednak część ich długów może być umorzona postanowieniem sądu, warunki przeprowadzenia upadłości konsumenckiej określają przepisy ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze, w szczególności art. 4911 - art. 49112.
Kiedy nie można ogłosić upadłości konsumenckiej?
Przede wszystkim upadłość nie może być ogłoszona w stosunku do osób fizycznych prowadzących gospodarstwo rolne. Poza tym nie skorzystają z tej opcji oddłużenia osoby nieposiadające na własność żadnego majątku. Dlatego, jeśli jakiś mają, to musi on być na tyle duży, by wystarczył na pokrycie kosztów postępowania, choćby wynagrodzenia syndyka. Jednak w praktyce ktoś, kto nie ma żadnych nieruchomości czy cennych ruchomości, musi liczyć się z oddaleniem przez sąd wniosku o upadłość. Wniosek taki może zgłosić tylko sam dłużnik. Natomiast wierzyciel może żądać upadłości osoby fizycznej tylko w dwóch przypadkach: gdy była ona przedsiębiorcą i od dnia wykreślenia z właściwego rejestru przedsiębiorców nie upłynął jeszcze rok albo gdy osoba ta nie była zarejestrowana jako przedsiębiorca, ale faktycznie prowadziła działalność gospodarczą. Ponadto dłużnik zainteresowany ogłoszeniem upadłości konsumenckiej powinien złożyć wniosek do sądu rejonowego - sądu gospodarczego, właściwego ze względu na miejsce swego zamieszkania. Oczywiście może starać się o zwolnienie od opłaty za wszczęcie postępowania upadłościowego (200 zł). We wniosku trzeba podać m.in. wysokość zadłużenia, nazwy wierzycieli i przyczyny niewypłacalności. Wniosek o upadłość sąd przyjmie wtedy, gdy przyczyną niewypłacalności są okoliczności wyjątkowe i niezależne od dłużnika, np. utrata pracy, choroba, wypadek lub inne zdarzenie losowe. Oddalenia wniosku może być pewny dłużnik, który zaciągnął zobowiązanie będąc już niewypłacalnym, lub sam przyczynił się do utraty pracy.
